نصرت رحمانی (زاده ۱۳۰۸ در تهران – درگذشته ۱۳۷۹ در رشت) یکی از شاعران معاصر نوگرای ایران است. رحمانی شاعری آزادی خواه بود که در دهه چهل و پنجاه خورشیدی طرفداران زیادی در میان مردم به ویژه جوانان داشت و بسیاری از جوانان امروز ایران نیز از او به بزرگی یاد می‌کنند و آرمان‌هایش را می ستایند.
آرش رحمانی در مقدمه کتاب “آئینه‌دار رابطه˝ – گفت‌وگو با نصرت رحمانی” نوشته است:
… چند دهه گفت‌وگو به نوعى تاریخى شخصى است در تقابل با تاریخى که ساخته‌اند و غارتگر است، مى‌روبد و دفن مى‌کند و گفت‌وگو را برنمى‌تابد.
گفت‌وگو تنها پرسش و پاسخ نیست. ضلع سوم‌اش خواننده‌ایست که ارتفاع‌اش را مى‌سازد و درى به لحظه بعد مى‌گشاید. این مکالمه دیروز و امروز کهنه و نو، دروغ و راست، گوى سرگردانى است که آرام و آرامش ندارد اما آرامشى را در تو مى‌گستراند تا پرتویى بر آن همه افکنى. گاه شاعر در برابر پرسشگرى است که سوال چندان مهمى مطرح نمى‌کند. گاه در برابر نویسنده‌ایست که در خلوت خویش نظاره‌گر ریزش و نیستى است، گاه در برابر منتقدى چالشگر و اینان همه برابرند در برابر نابرابرى. امّا آنچه مهم است جارى شدن در جریانى است که به شوخ یا جد زندگى را ساخته‌اند.
در این صفحات تنها دو نفر در برابر یکدیگر نیستند، میزگردى است که پرسش و پاسخ بهانه‌اى بیش نیست. عبور شاعر از چند دهه، عبور از خود است و چالش گذشته با اکنون و هر پاسخ پرسشى است در دایره بى‌پایان کلام.
“آئینه‌دار رابطه˝ – گفت‌وگو با نصرت رحمانی” با ۴۰۰ صفحه و قیمت ۲۰۰۰۰ تومان از سوی انتشارات نگاه منتشر شده است.
