راهنمای کتاب

Search
Close this search box.

سفرنوشته‌های بنیانگذار جغرافیای نوین در ایران

میراث مکتوب

یادداشت های سفر محمدحسن گنجی (سفرهای آنکارا، لندن، پاریس، ژنو، رم، بیروت، کراچی، هند، علیگره، رانگون، بانکوک، هنگ کنگ، ژاپن و استرالیا) در سال های ۱۳۲۹ تا ۱۳۴۱ شمسی، جلد اول، به کوشش: غلامرضا سحاب، تهران، دنیای جغرافیای سحاب، مؤسسۀ جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی و مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۸۴ صفحه، شمارگان: ۱۰۰۰ نسخه، بها: ۲۵۰۰۰۰ ریال، قطع: رحلی، ۱۳۹۵.

کتاب یادداشت های سفر استاد محمدحسن گنجی، همزمان با ۲۹ تیرماه سال جاری، همزمان با چهارمین سالگرد درگذشت این استاد فرزانه روانۀ بازار کتاب شده است. این کتاب که با نظارت غلامرضا سحاب منتشر شده، کار مشترکی از دنیای جغرافیای سحاب و مؤسسۀ جغرافیائی گیتاشناسی است.

استاد گنجی در این کتاب، یادداشت های روزانۀ سفرهای خود را در سال های ۱۳۲۹ الی ۱۳۴۱ خورشیدی در سفر به آنکارا، لندن، پاریس، ژنو، رم، بیروت، کراچی، هند، رانگون، بانکوک، هنگ کنگ، ژاپن و استرالیا نگاشته است. این کتاب جلد نخست از مجموعۀ ۴ جلدی یادداشت های سفر محمدحسن گنجی است و بیشتر تصاویر آن کار خود ایشان است و با دوربین شخصی عکاسی شده است.

استاد گنجی در این کتاب یادداشت های روزانۀ خود را در زمینۀ بازدید از مؤسسات علمی، آثار تاریخی، ملاقات با شخصیت های علمی و شرکت در کنفرانس ها از یک طرف و از سوی دیگر وضع زندگی مردم از لحاظ اجتماعی، فرهنگی، هزینۀ رفت و آمد و هتل ها را … عنوان کرده و به صورت روزانه و دقیق در همان موقع به ثبت لحظه ها همت گماشته است. او در هر سفر، هر آنچه می‌دید و می‌شنید و حس می‌کرد و تجربه می‌کرد، ثبت و ضبط می‌کرد. در لابه لای این یادداشت‌ها نکات قابل توجهی وجود دارد. یادداشت‌های سفرهای او حاوی زندگی شخصی اش، استراحت و اوقات فراغت، گشت و گذار و خرید کردن و مریضخانه رفتن و… است.

محمدحسن گنجی در سال ۱۲۹۱ در بیرجند متولد شد و در سال ۱۲۹۱ در سن صد سالگی در تهران درگذشت. وی پدر جغرافیای نوین ایران است. جغرافیای آکادمیک را در کشور بنیان نهاد. سازمان هواشناسی را تأسیس کرد و در سال ۲۰۰۱ به عنوان مرد جهانی هواشناسی معرفی شد.

————————
*لقب پرفسور از متن حذف شد. به این دلیل ساده که هیچ ارزش افزوده ای ندارد و اصولا در ایران در رده بندی علمی و دانشگاهی چنین عنوانی نداریم. استاد گنجی به سادگی استاد است. همین کافی است. پرفسور نامیدن ایشان چیزی بر او اضافه نمی کند. بگذاریم لقب پرستی به همان آیات عظام منحصر باشد و وارد دانشگاه نشود. – م.ج

همرسانی کنید:

مطالب وابسته