Until We are Free: My Fight for Human Rights in Iran
by Shirin Ebadi (Author), Azadeh Moaveni (Translator)
March 2016
کتاب «تا وقتی که آزاد شویم» Untill We are Free در حقیقت جلد دوم خاطرات شیرین عبادی برنده ایرانی جایزه صلح نوبل است که بدون ارتباط با جلد اول نیز قابل مطالعه است.
جلد اول خاطرات نویسنده که شامل وقایع زندگی او از ابتدای تولد تا سال ۲۰۰۴ میلادی است در کتابی به نام بیداری ایرانیان آمده و در سال ۲۰۰۶ چاپ شده است (مشخصات در: آمازون). این کتاب تا کنون به اکثر زبان‌های زنده دنیا از جمله انگلیسی، فرانسه، ایتالیایی، اسپانیولی، آلمانی، پرتغالی، سوئدی، نروژی، عربی، بنگالی، ژاپنی ترجمه شده و در برخی از کشور‌ها از جمله آلمان و کانادا جزو پر فروش‌ترین کتاب‌های سال بوده است.
کتاب «تا وقتی آزاد شویم» شامل وقایع سال ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۱۵ میلادی است و ضمن آن که نویسنده زندگی خود در این دوران را شرح می‌‌دهد، نمایی از این مقطع تاریخی ایران را هم ترسیم می‌‌کند. نویسنده با جسارت برخی از تابو‌های رایج در ایران را شکسته و با گفتاری صادقانه به عملکرد وزارت اطلاعات و علت اعترافات تلویزیونی همسر خود می‌‌پردازد. در این کتاب نویسنده که در یازدهم خرداد سال ۱۳۸۸ ایران را برای شرکت در یک کنفرانس‌های سه روزه به مقصد اسپانیا ترک کرد، شرح می‌‌دهد که چرا مجبور به اقامت در خارج از ایران شده است.
این کتاب همزمان به انگلیسی، ایتالیایی، آلمانی چاپ شده و در دسترس عموم قرار دارد. ترجمه زبان‌های دیگر نیز ظرف یک سال آینده روانه کتابفروشی ها خواهد شد.
دکتر شیرین عبادی به راهک گفت که کتاب به زبان فارسی نوشته شده و انتشارات راندوم هاس که یکی از بزرگترین انتشارات جهان است آن را ترجمه کرده است. نام مترجم و ویراستار حسب درخواست مترجم و بنا به دلایل شخصی اعلام نمی‌‌شود.
نسخه صوتی این کتاب را شهره آغداشلو که در سال ۲۰۰۳ کاندید جایزه اسکار برای بهترین بازیگر زن بود، خوانده که به صورت کتاب گویا در دسترس است.
از شیرین عبادی قبلا هم کتاب قفس طلایی (The Golden Cage) چاپ شده که تا کنون به هشت زبان عربی، انگلیسی، ایتالیایی، فرانسوی، پرتغالی، اسپانیولی، گرجی، بنگالی ترجمه شده است. کتاب قفس طلایی سرگذشت یکی از دوستان خانوادگی نویسنده است که سه پسر و یک دختر دارند. دختر خانواده که پزشک است با نویسنده دوست است. این خانواده سه پسر با سه گرایش سیاسی مختلف دارند چیزی که در سالهای نخست انقلاب بسیار مرسوم بود. پسر بزرگتر افسر ارتش شاهنشاهی و پسر دوم عضو حزب توده و پسر سوم از طرفداران انقلاب اسلامی است. برخورد این سه برادر با گرایش‌های متفاوت و سرنوشت آنان را عبادی با لحن روانی بیان می‌‌کند.
