ولادیمیر تیسماننو
اهریمن در تاریخ
کمنویسم و فاشسیم و درسهایی از قرن بیستم
ترجمه رامین پرهام
واشنگتن: آموزشکده توانا، ۲۰۱۷
(مشخصات کتاب اصلی در آمازون)
اهریمن در تاریخ تحلیلی جنجالی است از رابطه کمونیسم و فاشیسم. ولادیمیر تیسماننو، مولف کتاب، بر اساس تجربه‌های خود از زندگی در زیر سایه اقتدارگرایی کمونیستی، از شور و هیجان سیاسی، رادیکالیسم و آرمانگرایی اتوپیایی می‌گوید و پیامدهای فاجعه‌بار آنها در تجربه مهندسی اجتماعی در قرن بیستم.
تیسماننو به شیوه ای درخشان کمونیسم و فاشیسم را در رقابت با یکدیگر تصویر و مقایسه می‌کند و نشان می‌دهد چگونه این دو نظام گاه همپوشانی دارند و گاه به نحوی شگفت به سیستم‌های مشابه در اقتدارگرایی می‌انجامند. او در کتاب خود جذابیت های ایدئولوژیک این جنبش های سیاسی رادیکال و انقلابی و بینش آنها از رهایی و انقلابیگری را بررسی می‌کند و به ارزش‌ها و انواع کاریزما در رهبران آنها می‌پردازد و جایگاه خشونت را در این نظام‌ها و در میراث برجامانده از آنها در سیاست معاصر روشن می‌کند.
ولادیمیر تیسماننو در بررسی خود به بحث از آرای متفکرانی می‌پردازد که فهم ما را از جنبش‌های اقتدارگرایانه در دوره معاصر شکل داده اند؛ کسانی همچون هانا آرنت، ریمون آرون، آیزایا برلین، آلبر کامو، فرانسوا فوره، تونی جات، یان کرشاو، لشک کولاکوفسکی، ریچارد پایپس، و روبرت تاکر.
کتاب، بنابرین، هم تحلیل نظری از فلسفه عملی مارکسیسم-لنینیسم و فاشیسم است و هم زندگینامه سیاسی چهره هایی معین؛ و محور اصلی بحث اش عینیت یافتن اصول شریرانه نیهیلیستی برای منقاد ساختن آدمی است به بهانه رسیدن به اهداف ناب و خالص ساز.
در نهایت، تیسماننو به این نتیجه می‌رسد که هیچ تعهد ایدئولوژیکی هر قدر هم که جذاب باشد نباید بر حرمت زندگی انسان چیره شود. بنابرین، هیچ حزبی، جنبشی یا رهبری حق ندارد به پیروان خود دیکته کند که زندگی خود را رها کنند و سعادتی اجباری را پذیرا شوند که معجزات دروغین وعده می‌دهد، بر بینشی متوهم استوار است و به نحوی رازآمیز رهبر و نظام را محور همه چیز قرار داده است.
– برگرفته از معرفی کتاب در آمازون.
