بعضی داستان‌ها ارزش بیش از یک‌بار خواندن دارند، نه فقط برای خود داستان که به‌خاطر تلاشی که نویسنده کتاب کرده تا داستانی منسجم و چفت‌وبست‌دار تحویل خواننده بدهد؛ داستانی که حتی جزئیات به ظاهر بی‌اهمیت آن هم حساب‌شده و بامعنا جاگذاری شده‌اند.
کتاب را که دست می‌گیرید تمام نشانه‌ها و اجزای داستان شما را در خود فرو می‌برد. «سارق چیزهای بی‌ارزش» یکی از همین کتاب‌هاست. رمان کوتاهی که پیام ناصر نوشته و به تازگی نشرمرکز آن را به بازار کتاب عرضه کرده است.
تمام داستان ۱۰۲صفحه‌ای در یک ساختمان چند طبقه می‌گذرد با ساکنانی که نویسنده به خوبی برش‌های زندگی‌شان را به تصویر کشیده است. شخصیت‌های ریز و درشتی که در کنار واگویه‌های ذهنی راوی داستان و گره‌هایی که می‌افکند، چند ساعتی خواننده را به دنیایی دیگر می‌کشاند.
داستان را نویسنده‌ای روایت می‌کند که به تازگی به ساختمانی جدید نقل مکان کرده تا بلکه خشکی قلم‌اش سرآید و بتواند داستانی بنویسد. از همان لحظه ورودش به ساختمان و برخورد با نخستین شخصیت، داستان نویسنده شروع می‌شود و خواننده لایه به لایه در کتاب فرو می‌رود.
از پیام ناصر ۲سال پیش مجموعه‌داستان «بهت‌زدگی» با همین ناشر به پیشخوان کتابفروشی‌ها آمده بود؛ مجموعه‌داستانی که تک‌تک داستان‌هایش خبر از ظهور نویسنده‌ای توانا و خلاق می‌دادند و سارق چیزهای بی‌ارزش شاهد همین مدعاست.
