شمارهٔ نوروزی «جهان کتاب» منتشر شد:
سال بیست و سوم. شمارهٔ ۱۱و ۱۲
بهمن – اسفند ۱۳۹۷
۱۰۰صفحه. ۲۵۰۰۰ تومان.
این شماره با یک نامه و یک داستان آغاز می‌شود: «برویم، باوفا…»/ نامه‌ای از پرویز دوائی، و « تختِ هشت»/ داستانی از فریبا وَفی.
سپس مقاله‌های نقد و بررسی کتاب آمده است که عنوان برخی از آن‌ها چنین است:
«مجلّد یازدهم فهرست مقالات» از سیّد فرید قاسمی نقدی است بر جلد تازهٔ فهرست مقالات فارسی در زمینهٔ تحقیقات ایرانی (1391-1393)/ به کوشش ایران‌ناز کاشیان.
«در محضرِ بهار» از مهران افشاری به بررسی کتاب ما و جهان اساطیری،گفت‌وگوی هوشنگ گلشیری با مهرداد بهار اختصاص دارد.
«تاریخ ایران‌شناسی در روسیه: محملی برای کتابدار شدنِ زودهنگام» نوشتهٔ محسن شجاعی نقدی است بر کتاب تاریخ ایران‌شناسی در روسیه/ محمد نایب‌پور.
«نقد تاریخ‌نگاری پان‌ترکی» از کاوه بیات و دومین قسمت از مقالهٔ «نقد و بررسی دو طومار نقّالی» از محمد جعفری (قنواتی) در پی آمده است.
حمید تنکابنی در مقالهٔ «تصویری گویا از ایران در واپسین سال‌های عصر قاجار» کتاب به سوی اصفهان/ پیر لوتی، ترجمهٔ بدرالدین کتابی را بررسی کرده است.
«شیراز، شهرِ زاد، شهرزاد» از منیژه عبدالهی به بررسی کتاب یک‌عمر شاعری، گزیده‌ای از ۲۵ دفتر شعر منصور اوجی (۱۳۴۴-۱۳۹۶) پرداخته است.
آذر تشکر در «ما و کوچه‌های کودکی» کتاب وقتی که آسمان تهران آبی بود/ مهران افشاری را بررسی کرده است.
علی معظمی دربارهٔ کتاب زمان از دیدگاه کانت و چند مقالهٔ دیگر/ علی قیصری نوشته است و معصومه علی‌اکبری در مقالهٔ «هنوز که هنوز است…» کتاب وضعیت اجتماعی کودکان در ایران (1385 – ۱۳۹۵)/ ویراستار: پیام روشنفکر را بررسی کرده است.
نقد علیرضا خلیل‌پور بر کتاب از نجوای سنّت تا غوغای پاپ: کندوکاوی در موسیقی معاصر ایران/ محمود خوشنام در پی آمده است.
از مقاله‌های متنوع این شماره، گزارش محمد زین‌الدینی است با عنوان «نمایشگاه کتاب: رویداد فرهنگی یا بازار مکّاره؟!» که به آثار برگزاری نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران بر بازار کتاب و مناسبات بخش‌های مختلف نشر ایران اختصاص دارد.
«سفر حجمی در خطّ زمان» نوشتهٔ کامیار عابدی ردّ پای یک مفهوم علمی را در شعر معاصر ایران می‌کاود.
«دو همزاد با دو جهان‌بینی متفاوت» از یکتا بهروزی به مقایسهٔ دو داستان و تفاوت دیدگاه‌های نویسندگانشان اختصاص دارد: ماهی سیاهِ کوچولوی صمد بهرنگی و ماهی سیاهِ لئو لیونی.
«مضمون، فُرم و جنبش چریکی» شامل چند نامهٔ منتشرنشده دربارهٔ سروده‌ای از مصطفی شعاعیان است. در این نامه‌ها، که تاریخ ۱۳۵۲ را دارند، مرضیه احمدی اسکویی شعری از شعاعیان را نقد کرده و او، از مخفیگاه، به پاسخگویی برآمده است. انوش صالحی شرحی بر این نامه‌ها نوشته است.
«آیا پیوند دادن هویّت با نفرت شایسته است؟» نقدی است نوشتهٔ عبداللّه ابراهیم (پژوهشگر عراقی) با ترجمهٔ عظیم طهماسبی بر خودزندگینامهٔ عاموس عوز (نویسندهٔ منتقد دولت اسرائیل که به‌تازگی درگذشت).
سپس سومین بخش از سلسله نوشتارهای «چه شد که صفحه سفید ماند؟»/ کریستوفر رُز، ترجمهٔ پرتو شریعتمداری آمده است.
زری نعیمی در صفحهٔ «هزار و یک داستان» این شماره هشت رمان و مجموعه‌داستان را نقد کرده است: پنهان در تاریکی/ فرزانه کرم‌پور؛ تن تنهایی/ سحر سخایی؛ شوماخر همیشه اینجاست/ فرهاد بردبار؛ شیرین مثل اسپرسو/ لیلا عوفی؛ ما را با برف نوشته‌اند/ نسیم توسلی؛ مرداد دیوانه/ محمدحسن شهسواری؛ من هنوز بیدارم/ مریم ایلخان؛ هشت آتش و بردیا/ روح‌اللّه کاملی.
معرفی کوتاه چهارده کتاب و سپس «تازه‌های بازار کتاب»/ فرّخ امیرفریار در ادامه آمده است. پایان‌بخش این شماره، صفحهٔ «درگذشتگان» و «نمایهٔ سال بیست‌وسوم» است.
