خاطره‌های فلک‌الافلاک
سیّد فرید قاسمی
تهران: جهان کتاب، ۱۳۹۹، ۱۵۲ ص. مصوّر
بخشی از کتاب را از مقدمه مولف اینجا بخوانید
در وسط شهر خرم‌آباد، بر فراز تپه‌ای آهکی، بزرگ و سنگی، قلعهٔ فلک‌الافلاک قرار دارد. ساختمانی با مصالح سنگ، آجر، خشت و ملات گچ و آهک با دیوارهای محکم و بلند و برج دیده‌بانی با پایه‌هایی که بر روی تیغه‌های سنگی و بنای قلوه‌سنگی استحکام دارد. پیشینهٔ این دژ به عهد ساسانیان بازمی‌گردد و تاریخ پرفراز و نشیبی دارد.
اما نام قلعه در نیمهٔ نخست سدهٔ چهاردهم خورشیدی، اوّل بار پس از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بیش از هر زمانه‌ای بر سر زبان‌ها افتاد. چرا که حبس‌گاه شماری از مشاهیر شد. کسانی مانند جهانگیر افکاری، مهرداد بهار، جبار باغچه بان، محمدعلی توفیق، خلیل ملکی و بسیاری دیگر.
در این کتاب، پس از مقدمهٔ مبسوط سیّد فرید قاسمی، پژوهشگر تاریخ معاصر ایران، خاطرات هفت تن از زندانیان فلک‌الافلاک آورده شده است:
احمد عاشورپور (۱۲۹۶ ـ ۱۳۸۶ ش)
مرتضی قاسمی (۱۲۸۶ ـ ۱۳۶۵ ش)
حبیب‌اللّه کاکاوند (۱۳۱۴ ـ ۱۳۹۱ ش)
غلامحسین گلسرخی (۱۳۰۷ ـ ۱۳۹۶ ش)
خلیل ملکی (۱۲۸۰ ـ ۱۳۴۸ ش)
احمد ناظرزاده کرمانی (۱۲۹۲ ـ ۱۳۵۵ ش)
ایرج نبوی (۱۳۱۲ ـ ۱۳۷۵ ش)
