ناصرخالدیان
«روزی روزگاری، وبلاگ» مجموعه گفتگوها با برخی وبلاگ‌نویسان قدیمی ایرانی از اسدالله علیمحمّدی است. ده سال پیش او ما را یکی یکی گیر آورد و روی صندلی داغ نشاند که چیزهایی در مورد وبلاگ و عالم و آدم گفتیم و نسخه‌هایی برای بشریت پیچیدیم و درافشانی‌های بسیار کردیم که ماحصلش شده این کتاب. طراحی جلدش را هم من انجام دادم و نشر گردون چاپ کرده و در نمایشگاه کتاب فرانکفورت رونمایی شده است.
***
اسدالله علیمحمدی
پیش درآمد کتاب
هنوز زمان کوتاهی از گسترش وبلاگ در دنیا نگذشته بود که توجه برخی از ایرانیان به این رسانه نوین جلب شد و کمی بعد به موجی از وبلاگ نویسی رسید. برای نخستین بار بود که ایرانیان، به ویژه جوانان، فضایی متفاوت برای انعکاس احساسات و نظراتشان پیدا کرده بودند. رسانه‌ای که به آنها اجازه می‌داد بدون واسطه و سانسور، آنچه دلشان می‌خواهد بگویند. وبلاگستان ایرانی مرز‌ها را در هم نوردید و با گسترش سرویس‌های وبلاگی، بنا به آمارهای آن زمان تعداد وبلاگ‌های ایرانی به رقم شگفت‌انگیز ۷۰۰ هزار رسید و زبان فارسی در رتبه‌های نخست وبلاگ‌نویسی در دنیا قرار گرفت.
اما وبلاگ، در ابتدا، مانند هر پدیده جدید مورد تردید و بی‌مهری مردم و به ویژه نویسندگان و روشن‌فکران قرارگرفت. برخی استدلال می‌کردند که بلاگر‌ها آدم‌های بیکاری هستند که تنها چت می‌کنند و وقتشان را به بطالت می‌گذرانند. در این شرایط بود که من، گفتگویم را با تعدادی از بلاگر‌های پیشگام در وبلاگستان فارسی شروع کردم. پس از این مصاحبه‌ها و انتشار آن در دیگر رسانه‌ها، نظر بسیاری برگشت و حتی روشن‌فکران، نویسندگان، روزنامه‌نگاران، خبرنگاران و اهالی قلم و فرهنگ بیش از گذشته به وبلاگستان پیوستند. ایسنا و بسیاری از سایت‌ها و روزنامه‌های داخل و خارج ایران، برخی از این مصاحبه‌ها را منتشر کردند و بازتاب بسیار خوبی در میان فعالان رسانه‌ای و نویسندگان و هنرمندان ایرانی داشت.
امروز که بیش از ده سال از آن روز‌ها می‌گذرد و شرایط متفاوتی با آن زمان دارد که از جمله ناشی از رشد شبکه‌های اجتماعی مجازی است، تصمیم گرفتم آن گفتگوها را به صورت کتاب منتشر کنم و در اختیار همگان بگذارم.
این گفتگوها متعلق به ده سال پیش است و به ترتیب تاریخ مصاحبه در اینجا آمده است و امکان دارد دوستانی که در این گفتگوها شرکت کرده‌اند به دلیل اینکه دیدگاه‌شان حاصل شرایط موجود در آن زمان بوده، نظراتشان با گذشت زمان تغییر کرده باشد. بنابراین خوانندگان محترم، زمان گفتگوها را مد نظر داشته باشند. در عین حال از دوستان مصاحبه شونده خواستم اگر خواستند یادداشتی در تکمیل نظرات خود در این گفتگوها بنویسند. برخی از آنها این کار را کرده اند که پس از مصاحبه شان با عنوان “پس نوشت” خواهید خواند.
انگیزه من در انتشار این مجموعه گفتگوها که در نوع خود تنها مجموعه ای است که وبلاگ را از زبان وبلاگ نویسان توصیف می کند و فکر و زندگی آنها را ثبت می کند، این بوده که اگر پژوهشگران و دانشجویان به ویژه در رشته‌های علوم ارتباطات و رسانه بخواهند در مورد تاریخچه وبلاگ‌های ایرانی و آثار آن بر تولید محتوای وب تحقیق کنند مرجع مفیدی در دست داشته باشند.
در این گفتگوها، نام افراد، وبلاگ‌ها و سایت‌های بسیاری برده شده که در کتاب کاغذی نمی‌توان به آنها لینک داد. علاقه مندان برای دیدن مرجع‌ها و نام‌ها می‌توانند به وبلاگ من مراجعه کنند که نشانی آنها در پایان این گفتارآمده است. هر چند متاسفانه تعدادی از وبلاگ‌ها و سایت‌هایی که گفتگو به آنها ارجاع شده دیگر وجود خارجی ندارند. در پایان باید یادی از زنده یاد ناخدا حمید کجوری نویسنده وبلاگ «میداف» بکنم که ما را تنها گذاشت.
نویسنده وبلاگ بیلی و من:
www.mebaily.com
