پایداری ایران‌نامه
با این شماره، دورۀ جدید ایران‌نامه در جایگاه یک فصل‌نامۀ ایران‌شناسی مستقل از بنیاد مطالعات ایران آغاز می‌شود. در دورۀ سی سالۀ گذشته (سال ۱، شمارۀ ۱، پاییز ۱۳۶۱-سال ۳۰، شمارۀ ۴، زمستان ۱۳۹۴) ایران‌نامه فصل‌نامۀ بنیاد مطالعات ایران و از حمایت سخاوتمندانۀ آن بنیاد برخوردار بود. در پی اطلاعیۀ ۹ مارس ۲۰۱۶ هئیت امنای بنیاد مطالعات ایران مبنی بر تعطیلی این فصل‌نامۀ ایران‌شناسی، بسیاری از خوانندگان و نویسندگان در شبکه‌های اجتماعی این تصمیم را ناگوار یافتند. با تشویق پیگیر نویسندگان و خوانندگان و پس از مشاورۀ حقوقی، دبیرخانۀ ایران‌نامه مصمم شد که همۀ توش و توانش را برای پایداری و تداوم ایران‌نامه به کار گیرد.
برای پایداری ایران‌نامه با مشکلات فراوانی روبه‌رو خواهیم بود. با اتکا به یاری و یاوری پژوهشگران و خوانندگان فرهنگ‌ورز و دانش‌پرور، امیدواریم در راه پایندگی این فصل‌نامۀ علوم انسانی و اجتماعی بر مشکلات چیره شویم. سرمایۀ اصلی هر نشریۀ پژوهشی مقالات دریافتی و پذیرفته‌شده و دوستداران و مشترکانش است. خوشبختانه ایران‌نامه اکنون بیش از هر دورۀ دیگری از این سرمایۀ علمی-پژوهشی برخوردار است. با ارسال جستارهای بدیع و مستند به ایران‌نامه، یکایک ایران‌شناسان نقش مهمی در افزایش این سرمایه و ماندگاری ایران‌نامه خواهند داشت.
برای تسریع در چاپ و تسهیل دستیابی به مقاله‌های دورۀ جدید، ایران‌نامه از این پس بر اساس روش جدید ”نشر جستاری“ (Article Based Publishing) در دسترس خوانندگان قرار خواهد گرفت. بدین روال، جستارهای داوری و پذیرفته‌شده پس از برگ‌آرایی و پیش از انتشار نشریه از طریق اینترنت در اختیار مشترکان قرار می‌گیرند.
با اقدام به اشتراک، هدیه دادن و یاری مالی ایران‌نامه را دریابید و به پایداری آن یاری رسانید. ماندگاری این فصل‌نامۀ ایران‌شناسی از این پس فقط با یاری سخاوتمندانۀ خوانندگان و دوستداران ایران‌نامه ممکن خواهد بود. پرداختن اشتراک سالیانۀ همۀ خوانندگان و نویسندگان ایران‌نامه گامی جدی برای پایندگی این فصل‌نامۀ مستقل ایران‌شناسی خواهد بود. برگ اشتراک در پی می‌آید.
