ساختار ریاضی قرآن؛ نقد شومیکر – پاره فرجامین

شاهین آزاد

بخش اول، دوم، سوم این نقد را پیش از این خواندید.

قرآن و ساختار عددی «یهوه» 

ساختار ریاضی قرآن به قدری گسترده و پیچیده است که طبیعتاً در فرصت محدود این مقاله نمی‌گنجد و کتابی جداگانه باید به آن اختصاص داد. اما به دو دلیل لازم است تا بر این جنبه وحی تاکید شود. اول اینکه از زمان محکوم شدن ادعاهای رشاد خلیفه و رد بعضی از اشتباهات او این ویژگی قرآن شدیداً مورد شک و تردید مجامع علمی قرار گرفته علی الخصوص که عده ای با سواد اندک ادعاهای عجیب و غریبی در مورد معجزات عددی قرآن می‌کنند و بهانه خوبی بدست مخالفان ساختار عددی قرآن می دهند که هم در بین مسلمانان سنتی وجود دارند و هم در بین محققان سکولار. مثلاً از ساختار دی.ان.ای اسب گرفته، تا فاصله زمین با ماه و خورشید، و یا بیماری کوید ۱۹ را از قرآن بیرون می‌کشند. دوم اینکه اگر قرآن ساختار ریاضی داشته باشد که دارد، این ویژگی سلیقه ای و نا محسوس نیست که به این آسانی بتوان آن را نادیده گرفت یا نقض کرد.

اما آیا دلیلی در خود قرآن یا بیرون از آن برای وجود الگوهای ریاضی در قرآن وجود دارد. با توجه به اینکه در عالم فیزیکی الگوهای ریاضی وجود دارند اگر خالق قرآن همان خالق هستی باشد هیچ بعید نیست که در کتاب او هم الگوهای ریاضی یافت شود. در خود قرآن آمده است:

۳۶: ۱۲ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ

۷۸: ۲۹ وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا

در واقع برقرار کردن «ارتباط غیر کلامی» در یک متن، مشابه اشارات بدنی (Body Language) در فرد متکلم است. همانطور که یک متکلم از بدنش برای تفهیم و تقویت کلامش می‌تواند استفاده کند، یک متن می‌تواند از ابزار متفاوتی برای تاثیر گذاری استفاده کند. ساده ترین نمونه آن رنگ آمیزی است. وقتی یک کلمه در متن قرمز شود تاکید را القاء می‌کند.

در فرهنگ های باستانی مثل فرهنگ بابلی و سامی اعداد بسیار مهم بوده اند و مخصوصا در متون دینی نقش برجسته ای داشته اند. در نظر داشته باشید که در ابتدا علامتی برای نوشتن اعداد وجود نداشته و از همین الفبا برای نوشتن اعداد استفاده می‌شده. بنابراین در چشم مردم این دوره حروف الفبا همزمان ارقام را هم القاء می‌کرده است.

در چنین فضایی یکی از موثرترین ابزار «ارتباط غیر کلامی» استفاده از اعداد و تنظیم متن بر اساس آنهاست. چنین کاربردی در متن و ساختار متون عبری کتاب مقدس کاملاً واضح و مورد تائید محققین است. متاسفانه چنین تحقیقاتی در مورد اعداد و ساختار عددی قرآن انجام نشده است.

اما برای اینکه این الگوها را پیدا کنیم از کجا باید شروع کنیم و چرا؟ مثلاً رشاد خلیفه ادعا می‌کرد که فقط یک عدد یعنی ۱۹ مبنای ریاضی قرآن است و علت آن را ارزش عددی کلمه «واحد» به عربی می‌دانست. تئوری او در بعضی موارد جواب می‌داد اما مشکلات زیادی هم داشت. مثلاً همین کلمه «واحد» در رسم الخط قدیمی قرآن اغلب بدون الف است و ارزش عددی آن ۱۹ نمی‌شود و اصولاً تورات و قرآن از عدد ۱۳ برای وحدانیت خداوند استفاده می‌کنند که از «اخاد» عبری که «احد» عربی است به دست می‌آید. به همین دلیل در قرآن دقیقاً در ۱۳ سوره فقط یک بار «الله» به کار رفته که این خود نمونه دیگری از ساختار عددی قرآن است.

در واقع تعداد الله ها در قرآن و الگوی توزیع آنها یکی از مهمترین ساختارهای ریاضی قرآن را شکل می‌دهند. وقتی صحبت از الگو می‌کنیم یعنی آنچه که به طور مکرر در متن تکرار و برجسته یا اشاره شده است. اما این تکرار تنها باعث پیدا کردن الگوها می‌شود نه توجیه آنها. مثلاً شاید تاکنون دقت نکرده باشید که در سوره ۱۵ فقط در دو آیه «الله» آمده: آیه ۶۹ و ۹۶ و شماره این دو آیه برعکس هم هستند. عین این الگو در سوره ۳۶ هم تکرار شده چون در این سوره هم فقط در دو آیه «الله» آمده: در آیه ۴۷ و ۷۴. به وضوح می‌بینید که اینجا هم شماره‌ها برعکس هم هستند اما اینکه چرا این شماره ها انتخاب شده اند، جوابش را باید از راه دیگری پیدا کنیم.

مثلاً پیشتر دیدیم اعدادی که در تورات و قرآن برای نوح آمده مضرب ۵۰ هستند. در اینجا الگو را پیدا کردیم اما علت آن را توضیح ندادم. در واقع ۵۰ از ۵ می‌آید که خودش از عدد مسیح می‌آید و باز در اینجا از آن صرف نظر می‌کنم ولی می‌خواهم توجه شما را به نحوه قرار گیری عدد ۵ در قرآن جلب کنم تا روشن شود که وقتی می‌گویم قرآن ساختار ریاضی دارد منظور چیست.

قرآن ۳ بار عدد ۵ را استفاده می‌کند و اولین بار در سوره ۳ قرار می‌دهد.

۳: ۱۲۵ بَلَى إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَیَأْتُوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَذَا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بِخَمْسَهِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِکَهِ مُسَوِّمِینَ. ( آرى اگر صبر کنید و پرهیزگارى نمایید و با همین جوش بر شما بتازند همانگاه پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته نشاندار یارى خواهد کرد.)

در اینجا شما می‌بینید که شماره آیه ۵×۵×۵ است. حالا اگر فکر کردید این تصادفی است آخرین بار هم «خمس» در سوره ۵۸ آمده، یعنی اختلاف بار اول و آخر هم دقیقاً ۵۵ سوره است. اگر هنوز هم فکر کردید این تصادفی است به یکی دیگر از شگفتی های قرآن توجه کنید. یکی دیگر از شیوه های قرآن در اشاره به اعداد مهم استفاده از جمع، یا ترکیب شماره سوره و آیه به مثابه یک عدد است. در اینجا دقیقاً مورد دوم استفاده شده چون عدد ۳۱۲۵ مساوی است با ۵×۵×۵×۵×۵ یعنی ۵ به توان ۵. این نشان می‌دهد مولف قرآن به هماهنگی موقعیت عدد ۵ با شماره آیه و سوره توجه داشته چون موارد مشابه بسیاری در قرآن وجود دارند. علاوه بر این می‌دانید که در همان سوره ۳ در آیه ۵۹ آمده: «إِنَّ مَثَلَ عِیسَىٰ عِنْدَ اللَّهِ کَمَثَلِ آدَمَ» و اسم هردو به تعداد مساوی ۲۵ بار، یعنی ۵×۵ بار در قرآن آمده.

اما مهمترین اعدادی که ساختار قرآن بر مبنای آنها استوار است کدام اند و از کجا می آیند؟ برای پاسخ دادن به این سوال باید باز به تورات رجوع کرد چون بیشتر اعداد مهم قرآن با تورات یکی است بجز عدد ۶۶ که ارزش عددی «الله» است.

اعداد مهم تورات از ارزش عددی «یهوه» و ارزش ۳ حرف آن می‌آیند. در عبری و عربی حروف معادل یک عدد بوده اند، بنابراین هر کلمه یک ارزش عددی دارد که از جمع ارزش عددی حروف آن به دست می‌آید. اما در محاسبه ارزش عددی کلمات، حروفی که ارزش عددی آنها بیشتر از ۹ باشد و به صفر ختم شود مثل ۱۰؛ ۲۰؛ ۳۰ الی آخر به صورت کاسته یعنی با حذف صفر هم حساب می‌شود. بنابراین ارزش عددی یهوه می‌شود ۲۶ = ۵+۶+۵+۱۰ و ارزش کاسته آن می‌شود ۱۷ = ۵+۶+۵+۱. ارزش ۳ حرف به کار رفته در «یهوه» نیز می‌شود ۲۱ = ۷×۳ در حالیکه ارزش کاسته آن ۱۲ است که با ارزش کاسته «الله» یکسان است.

اما عدد دیگری که بسیار مهم است و رشاد خلیفه به درستی آن را کشف کرد عدد ۱۹ است که آن هم از ساختار اسم یهوه به دست می‌آید. اما از زاویه دیگر اگر به اعداد اول دقت کنید بجز اولین عدد اول که زوج است یعنی ۲، مابقی اعداد فرد هستند که فقط بر یک و بر خودشان تقسیم پذیرند. در سلسله اعداد اول فرد، اولین عدد ۳ است؛ سومین عدد ۷ است؛ و هفتمین عدد ۱۹ است. در ریاضیات مدرن اگر چند عدد مضرب یک عدد اول برگتر از ۱۷ باشند، یک الگو (pattern) محسوب می‌شوند چون احتمال تصادفی بودن آن دور از شانس و تصادف پنداشته می‌شود. یعنی اگر قرآن فقط ۳ و ۷ را استفاده کرده بود می‌توانستند به آن ایراد بگیرند که احتمال اتقاقی بودن آن زیاد است؛ اما با دخالت دادن ۱۹ این انتقاد منتفی شده است.

حروف مقطعه قرآن دقیقاً برای نمایش این اعداد مهم و کاربرد آنها در قرآن طراحی شده اند. اولین حروف مقطعه قرآن یعنی «الم» ارزش عددی ۷۱ دارد و این عدد دقیقاً نوزدهمین عدد اول فرد است. مجموع شماره ردیف سوره هایی که «الم» ابتدای آنها آمده نیز ۱۴۷ است یعنی ۷×۳×۷.

اکنون دقت کنید وقتی از سروش پرسیده می‌شود تئوری شما چه توجیهی برای حروف مقطعه دارد؟ ایشان اعتراف می‌کند که هیچ توجیهی ندارد. نظریه جناب شبستری هم که قرآن را «تجربه نبوی» می‌پندارد هیچ جوابی ندارد. قرآن پژوهان غربی هم به اعتراف خودشان تا امروز هیچ جواب قانع کننده ای برای وجود، ترتیب، ترکیب، تعداد، و پیوستگی و گسستگی سوره هایی که با این حروف شروع شده ندارند. این محققان اگر بینشی نسبت به اعداد تورات و ساختار عددی آن داشتند به راحتی کاربرد آنها را در قرآن و حروف مقطعه آن تشخیص می‌دادند. می ‌دانیم که در کتاب مقدس ۳ و ۷ مهمترین و پر تعداد ترین کاربردها را دارند، مثلاً در ۳ آیه اول کتاب ایوب آمده:

۱ در زمین‌ عُوص‌، مردی‌ بود که‌ ایوب‌ نام‌ داشت‌؛ و آن‌ مرد کامل‌ و راست‌ و خداترس‌ بود و از بدی‌ اجتناب‌ می‌نمود.

۲  و برای‌ او، هفت‌ پسر و سه‌ دختر زاییده‌ شدند.

۳  و اموال‌ او هفت‌ هزار گوسفند و سه‌ هزار شتر و پانصد جفت‌ گاو و پانصد الاغ‌ ماده‌ بود و نوکران‌ بسیار کثیر داشت‌ و آن‌ مرد از تمامی‌ بنی‌ مشرق‌ بزرگتر بود.

می‌دانیم که اولین آیه تورات هم ۷ کلمه دارد که ارزش عددی آن ۲۷۰۱ است یعنی ۷۳×۳۷.

در همان داستان نوح در تورات ۵ تاریخ فرضی بر مبنای سن نوح داده شده که کلی بر سر آن بحث و جدل بوده است. هیچ یک از این محققان به این نکته توجه نکرده اند که مجموع آن اعداد ۳۰۸۷ است، یعنی ۷×۳×۷×۳×۷.

حال به حروف مقطعه قرآن دقت کنید: سومین سوره با حروف مقطعه سوره هفتم است؛ ۲۹ سوره قرآن حروف مقطعه دارند یعنی ۱۹+۷+۳.

بر همین مبنا دقیقاً ۲۹ سوره قرآن «الله» ندارند؛ بنابراین ۸۵ سوره «الله» دارند که می‌شود ۱۷×۵.  تعداد کل «الله» های قرآن (اعم از الله، لله، و اللهم) ۲۷۰۴ تاست که این عدد مجذور ۲۶ است یعنی ۲×۲۶×۲۶×۲. این در حالی است که تعداد آیات قرآن که «الله» دارند (بجز اللهم) ۱۸۲۰ آیه هستند، یعنی ۲۶×۷۰. این عدد دقیقاً معادل تکرار یهوه در کل تورات است. اگر معترض هستید که چرا ۴ آیه «اللهم» را محسوب نکردیم باید بدانید با اضافه کردن آنها عدد ۱۸۲۴ بدست می‌آید که آن هم مضرب ۱۹×۱۲ است.

حالا اگر فکر می‌کنید این ۲۶ تصادفی است به تعداد آیات سوره های قرآن دقت کنید:

فقط یک سوره ۲۶ آیه دارد و آن سوره ۸۸ است؛ اولاً بعد از این سوره، ۲۶ سوره در قرآن آمده؛ ثانیاً ۲۶ به علاوه ۸۸ می‌شود ۱۱۴ که مساوی تعداد کل سوره‌های قرآن و مضرب ۱۹×۳ است. اگر فکر می کنید این تصادفی است به تعداد آیات بزرگترین سوره قرآن، سوره البقره با ۲۸۶ آیه توجه کنید: ۲۸۶ هم مضرب ۲۶ است. در این سوره، دقیقاً ۱۱۴ آیه «الله» ندارند در مقابل ۱۷۲ آیه که «الله» دارند و ۱۷۲ مضرب ۴۳ = ۲۶+۱۷ است.

اگر هنوز هم قانع نشده‌اید سوره ها را از بزرگ به کوچک بر اساس تعداد آیات مرتب کنید. پس از سوره ۲ سوره ۲۶؛ سوره ۷؛ سوره ۳؛ و سوره ۳۷ قرار می‌گیرند. اکنون مجدداً بشمارید که چند عدد از تعداد آیات هر سوره به دست می‌آید؟ دقیقاً ۷۷ عدد مختلف به دست می‌آید؛ پس یعنی ۳۷ عدد در شماره آیات تکراری هستند چون ۳۷ = ۷۷ – ۱۱۴. دوباره به مجموع شماره آیات تکراری که دقت کنیم، یعنی ۱۸۵۰، می‌بینیم مضرب ۳۷ است. در حالی که مجموع اعداد غیر تکراری ۴۳۸۶ است که بوضوح مضرب ۴۳ = ۲۶+۱۷ است؛ دقیق تر بگویم مضرب (۲۶+۱۷)×۱۷×۳ است.

حالا برای اینکه ببینید چطور ۳ و ۷ به شیوه های متنوع در ساختار قرآن قرار داده شده اند توجه کنید که اولین شخصی که در قرآن اسمش آمده «آدم» است در سوره ۲ آیه ۳۱؛ بنابراین از یک طرف مجموع دو عدد می‌شود ۳۳ از طرف دیگر ترکیب دو عدد یعنی ۲۳۱ می‌شود ۷۷×۳. مجدداً به ۷ بار تکرار اسم آدم در سوره ۷ دقت کنید؛ این کلمه در آیات ۱۱، ۱۹، ۲۶، ۲۷، ۳۱، ۳۵، ۱۷۲ آمده که سومین آیه ۲۶ است و مجموع ۷ آیه ۳۲۱ است که مساوی است با ۱۰۷×۳؛ در حالی که مجموع شماره ۷ آیه با شماره سوره آنها یعنی (۱۱+۷)+(۱۹+۷)+(۲۶+۷)+(۳۱+۷)+(۳۵+۷)+(۱۷۲+۷) می‌شود ۳۷۰.

اکنون اگر فکر می‌کنید این تصادفی است و جمع کردن یا ترکیب کردن شماره سوره و آیه توجیه ندارد به ۴ باری که اسم محمد در قرآن آمده دقت کنید:

۳: ۱۴۴ که مجموع سوره و آیه می‌شود:  ۷×۳×۷

۳۳: ۴۰ که مجموع سوره و آیه می‌شود: ۷۳

۴۷: ۲ که مجموع سوره و آیه می‌شود:  ۷×۷

۴۸: ۲۹ که مجموع سوره و آیه می‌شود: ۷۷

و مجموع آنها می‌شود ۱۷۳×۲ یعنی (۷۳+۷۰+۳۰)×۲ . حالا به ارزش کوچک حروف محمد به صورت یک عدد نگاه کنید: ۴۸۴۴ = ۲×۷×۱۷۳×۲.

دوباره به عبارت «الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ» که ۳ بار در قرآن آمده توجه کنید: این ترکیب در سوره ۳ آیه ۴۵ و سوره ۴ آیه ۱۵۷ و ۱۷۱ آمده. پس مجموع دو سوره ۷ و مجموع ۳ آیه ۳۷۳ است. درحالیکه آیه اول ۳×۵×۳ است، آیه آخر ۳×۱۹×۳ است. حالا دقت کنید به مجموع ترکیب های سوره/آیه یعنی ۴۱۷۱+۴۱۵۷+۳۴۵ = ۸۶۷۳ چون این عدد هم مضرب ۷×۳×۷ است.

حالا ارزش عددی «ابراهیم» در قرآن (۴۰+۱۰+۵+۱+۲۰۰+۲+۱) هم می‌شود: ۲۵۹ که مساوی است با ۳۷×۷.

این رابطه عددی ۳ و ۷ در کلمه «الله» نیز وجود دارد چون کافی است ارزش عددی حروف آن را به صورت یک عدد در نظر بگیرید یعنی ۱۳۰۳۰۵. این عدد مضرب ۳ و ۷ و ۷۳ و ۱۷ است: ۱۳۰۳۰۵ = ۷۳×۷×۳×۱۷×۵.

بسیاری از کلمات و اسامی مهم قرآن در ارتباط با این سیستم عددی هستند؛ مثلاً تورات و انجیل و قرآن دقیقاً با این کدها در ارتباطند. اگر دقت کنید در کل قرآن فقط در یک آیه تورات و انجیل و قرآن با هم بکار رفته اند، در سوره ۹ یعنی ۳×۳ در آیه ۱۱۱ یعنی ۳۷×۳. پس مجموع سوره و آیه هم می‌شود ۱۲۰؛ در حالی که ترکیب شماره سوره/آیه می‌شود ۹۱۱۱ که مساوی است با ۳۰۳۷×۳.

باز اگر دقت کنید اولین باری که تورات و انجیل در قرآن آمده سوره ۳ آیه ۳ است. ۱۸ بار تورات آمده که مجموع شماره آن آیات ۱۰۸۳ است یعنی ۱۹×۳×۱۹؛ مجموع شماره سوره ها به علاوه آیه ها هم ۱۳۲۳ است یعنی ۳×۷×۳×۷×۳. انجیل هم ۱۲ بار به کار رفته به طوری که مجموع آیات آن ۷۷۷ می‌شود یعنی ۳۷×۷×۳.

نمونه ساده دیگر از این ساختار قرآن در «ام القری» مشهود است که دو بار در قرآن به کار رفته است. یک بار در سوره ۶ آیه ۹۲، یک بار در سوره ۴۲ آیه ۷. در حالی که مجموع سوره و آیه اولی یعنی ۶+۹۲ می‌شود ۹۸ که مضرب ۷×۷ است، مجموع سوره و آیه دومی یعنی ۴۲+۷ می‌شود ۷×۷. مجموع ترکیب هردو یعنی ۴۲۷+۶۹۲ می‌شود ۱۱۱۹ که مساوی است با ۳۷۳×۳.

حالا به تکرارهای طولانی تر در قرآن دقت کنید که نشانه دیگری از ساختار عددی قرآن بر اساس شماره آیه و شماره سوره هستند. در گذشته که امکان استخراج این تکرارها با کامپیوتر ممکن نبود شاید هیچ کس حتی متوجه آنها هم نمی‌شد، اما اکنون پیدا کردن این تکرارها بسیار آسان است. کافی است یکی از کلمات مشترک این جمله ها را در برنامه های جستجوی قرآن جستجو کنید تا آیه های یکسان را پیدا کنید.

۱۵: ۳۴ قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّکَ رَجِیمٌ

۳۸: ۷۷ قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّکَ رَجِیمٌ

اولین نکته در مورد اعداد فوق این است که ۱۵ مضرب ۳؛ ۷۷ مضرب ۷؛ ۳۸ مضرب ۱۹؛ و ۳۴ مضرب ۱۷ است.

دومین نکته آن است که مجموع دو آیه (۳۴+۷۷) می‌شود ۳۷×۳.

سومین نکته آن است که ترکیب سوره/آیه اولی یعنی ۱۵۳۴ مضرب ۲۶ است.

چهارمین نکته آن است که مجموع ترکیب سوره/آیه اولی و دومی می‌شود ۵۴۱۱ که مساوی است با ۷۷۳×۷.

همانطور که پیش از این ذکر شد عدد ۶ دقیقاً ۷ بار در قرآن بکار رفته و در همه موارد به آفرینش آسمانها و زمین در ۶ دوره اشاره می‌شود.

۷: ۵۴ إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ

۱۰: ۳ إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ

۱۱: ۷ وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ

۲۵: ۵۹ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ

۳۲: ۴ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ

۵۰: ۳۸ وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ

۵۷: ۴ هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ

اولین نکته که کاملاً واضح است در شماره سوره اول و آخر این تکرارها مشخص شده. در حالی که ۷ تکرار داریم، سوره اول ۷ است و سوره آخر ۵۷ است، یعنی ۱۹×۳. پس ۳ و ۷ و ۱۹ را براحتی پیدا کردیم.

این یعنی از سوره اول تا سوره آخر ۵۱ سوره است، یعنی ۱۷×۳. پس ۱۷ را هم پیدا کردیم.

مجدداً به ترکیب شماره سوره/آیه اولی دقت کنید، یعنی ۷۵۴ . این عدد هم مضرب ۲۶ است. دقیق تر بگویم (۱۹+۷+۳)×۲۶. پس به ۲۶ هم اینجا اشاره شده.

اگر فکر می‌کنید این تصادفی رخ داده، باید بدانید که مجموع ترکیب هر ۷ شماره سوره/آیه هم می‌شود ۹۴۶۹ که باز مضرب ۱۷ است.

مجموع سوره ها هم ۱۹۲ است که مضرب ۱۲ است.

مجموع آیات ۱۶۹ است که می‌شود ۱۳×۱۳. همان طور که قبلاً گفته شد ۱۳ ارزش عددی «احد» است.

بنابراین مجموع ۷ سوره و ۷ آیه می‌شود ۳۶۱ که مساوی است با ۱۹×۱۹. حاصل جمعی که احتمال اتفاقی بودن آن کمتر از ۳ در هزار است.

علاوه بر این اگر به ۷ آیه بالا دقت کنید دو آیه اول عین هم هستند یعنی یکی از زوج های قرآن را تشکیل می‌دهند و خود این زوج ها هم نمونه ساده تر از تکرارهای قرآن هستند. در حالی که مجموع دو سوره ۱۷ است؛ مجموع ۲ آیه ۵۷ است، یعنی ۱۹×۳. و مجموع ۱۷+۵۷ می‌شود ۷۴ که مضرب ۳۷ است. پس باز هم به ۳ و ۷ و ۱۹ و عدد کوچک یهوه ۱۷ اشاره شده.

اخیراً گابریل سعید رینولدز در مقاله ای به دوتایی های قرآن پرداخته که در آن براساس پیش فرض نادرست و رایج آیات مکی-مدنی به تجزیه و تحلیل این زوجها پرداخته است. طبق معمول نتیجه همان است که از قبل می‌دانند، یعنی این دوتاییها محصول ویرایش و بازتدوین‌های بعدی قرآن هستند. تلویحاً یعنی قرآن نه کتاب خداست، نه یکپارچه و مصون از تحریف بلکه برعکس مجموعه درهم برهمی است که هر وقت لازم بوده در آن دست برده اند.

در قرآن هیچ اشاره ای به تقسیم کردن آیات به مکی و مدنی نشده و همان طور که پیشتر اشاره شد چنین اشتباهاتی نمونه تاریخی خواندن قرآن است. حالا برای اینکه به شما ثابت شود چطور این محققان تیر در تاریکی می‌اندازند یکی از دوتایی هایی که رینولدز ذکر کرده را از نظر عددی بررسی می‌کنم.

۶: ۱۰   وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ فَحَاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ.

۲۱: ۴۱ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ فَحَاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ.

اولین عددی که در پیوند با ۳ و ۷ جلب توجه می‌کند شماره سوره دومی است چون ۲۱ مساوی است با ۷×۳. سپس مشاهده می‌کنید که جمع شماره دو سوره هم ۲۷ است، یعنی ۳×۳×۳؛ درحالیکه جمع دو آیه ۵۱ است که می‌شود ۱۷×۳.  جمع هر ۴ عدد هم ۷۸ است که می‌شود ۲۶×۳. علاوه بر این مجموع ترکیب سوره/آیه ۲۷۵۱ می‌شود که باز هم مضرب ۷×۳ است. بنابراین مشاهده می‌کنید که جای این تکرارها دقیقاً به اعداد «یهوه» اشاره می‌کنند.

نمونه ها بسیارند اما نمونه زیر دقیقاً نشان می‌دهد که ارزش عددی حروف و اسامی هم در قرآن مورد توجه بوده چون نمونه زیر به ارزش عددی «محمد» (۴+۴۰+۸+۴۰) که در عربی ۹۲ است اشاره می‌کند.

۴: ۵۹  یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ …

۴۷: ۳۳ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ …

در اینجا مجموع شماره دو آیه (۳۳+۵۹) دقیقاً ۹۲ است؛ در حالی که مجموع دو سوره (۴۷+۴) می‌شود ۵۱ یعنی ۱۷×۳. بعلاوه مجموع سوره و آیه اولی (۵۹+۴) می‌شود ۶۳ یعنی ۳×۷×۳ و ترکیب سوره/آیه آن می‌شود ۴۵۹ یعنی ۱۷×۳×۳×۳. شماره سوره و آیه دومی که احتیاج به توضیح ندارند چون ۳ و ۷ در آن عیان است، اما مجموع آنها (۳۳+۴۷) می‌شود ۸۰ یعنی ۲×۴۰. اختلاف دو سوره هم (۴۷ منهای ۴) می‌شود ۴۳ که در تورات به ۲۶+۱۷ اشاره می‌کند.

اگر ارزش عددی یهوه یعنی ۲۶ و ۱۷ و ارزش سه حرفش یعنی ۳×۷ و ارتباط ۳ و ۷ و ۱۹ در قرآن مورد توجه بوده باشد، می‌توان توقع داشت که در سوره ۲۶ آیه ۱۷ نکته جالبی پیدا شود:

۲۶: ۱۷ أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ.

همانطور که مشاهده می‌کنید این آیه ۱۹ حرف دارد چون همزه «اسرائیل» جزو حروف الفبا محسوب نمی‌شود و ارزش عددی آن ۸۶۷ است یعنی ۱۷×۳×۱۷؛ ضمن آنکه ارزش کوچک این ۱۹ حرف ۵۷ است یعنی ۱۹×۳.

بنابراین آیه ۱۷ در سوره ۲۶ دارای ۱۹ حرف است که ارزش عددی آن مضرب ۱۹×۳ و ۱۷×۳×۱۷ است.

حروف مقطعه اول سوره ۱۹ «کهیعص» تنها حروف مقطعه ۵ حرفی و طولانی ترین آنها است. اعداد حروف را پشت سرهم بنویسید: ۲۰۵۱۰۷۰۹۰.

این عدد مضرب ۱۹×۳ است.

حالا اعداد کوچکشان رو پشت سر هم بنویسید: ۲۵۱۷۹.

این عدد مضرب ۷۷×۳ است. پس باز ۳ و ۷ و ۱۹ اشاره شده.

حروف مقطعه سوره ۲۶ «طسم» است. اعداد این حروف را پشت سر هم بنویسید: ۹۶۰۴۰.

این عدد مساوی است با ۷×۷×۴۰×۷×۷.

حالا ارزش کوچک حروف را جمع کنید: ۴+۶+۹ =۱۹

سوره ۲۶ دارای ۲۲۷ آیه است بنابراین مجموع شماره های آیات آن می‌شود ۲۵۸۷۸. این عدد ۲۲۷×۱۱۴ است؛ یعنی باز مضرب ۱۹×۳ است.

با توجه به اهمیت عدد ۲۶ بی‌دلیل نیست که سوره ۲۶ بیشترین تکرارها را دارد. در اینجا مجال بررسی کامل این تکرارها نیست، اما به چند نکته اصلی در زیر اشاره می‌کنم. در تصویر این تکرارها را مشاهده می‌کنید:

اولین نکته ای که به راحتی قابل تشخیص است آن است که تکرار ها ۲۹ آیه هستند یعنی ۱۹+۷+۳؛ مانند تعداد سوره هایی که با حروف مقطعه شروع شده اند، و تعداد سوره هایی که الله ندارند. مجموع این آیات می‌شود ۳۷۵۴ است که کوچک آن یعنی ۱۹ = ۴+۵+۷+۳. مجموع این آیات به علاوه شماره سوره هم می‌شود ۳۷۸۰ که مضرب ۷×۳×۳×۳ است.

حالا اگر دقت کنید تکرارها بعد از آیه ۷ شروع شده اند و تا آیه ۱۹۱  ادامه دارند چون آیه ۱۹۱ از آخر سوره آیه ۳۷ است.

اما اولین تکرار دقیقاً از آیه ۸ تا ۱۹۰ است، یعنی ۷ آیه قبل از آن و ۳۷ آیه بعد از آن قرار دارند، در حالی که اختلاف اولین و آخرین تکرار ۱۸۲ آیه است یعنی ۲۶×۷.

اختلاف آیات اولین تکرار هم به صورت زیر با اعداد مهم ارتباط برقرار می‌کنند:

۲۹) بین آیه اول و دوم ۵۸ آیه قرار دارند که مضرب ۲۹ = ۱۹+۷+۳ است. (۵۸ = ۹ – ۶۷)

۳۷) از آیه دوم تا آیه سوم ۳۷ آیه است. (۳۷ = ۶۶ – ۱۰۳)

۱۹) از آیه سوم تا آیه چهارم ۱۹ آیه است. (۱۹ = ۱۰۲ – ۱۲۱)

۱۹) از آیه چهارم تا آیه پنجم ۱۹ آیه است. (۱۹ = ۱۲۰ – ۱۳۹)

۱۹) آیه ششم منهای آیه پنجم می‌شود ۱۹. (۱۹ = ۱۳۹ – ۱۵۸)

۱۷) از آیه ششم تا آیه هفتم ۱۷ آیه است. (۱۷ = ۱۵۷ – ۱۷۴)

۱۷) از آیه هفتم تا آیه هشتم ۱۷ آیه است. (۱۷ = ۱۷۳ – ۱۹۰)

اکنون متوجه می‌شوید چون تکرارهای دوم به تکرارهای اول چسبیده اند روابط بالا عیناً برای آنها تکرار می‌شوند.

اما طبیعتاً بین مجموع آیه و سوره گروه اول و دوم تفاوت وجود دارد. درحالیکه مجموع آیه ها و شماره سوره شان در گروه اول (۱۱۶۸) مضرب ۷۳ است، برای گروه دوم (۱۱۷۶) مضرب ۷×۳×۷ است. علاوه بر این مجموع ترکیب شماره سوره/آیه گروه دوم (۱۵۹۸۲۰) مضرب ۱۹×۳ و ۱۹×۱۲ است.

اکنون برای اینکه مطمئن شوید این سیستم تصادفی نیست به فاصله های آیات دسته سوم دقت کنید. اولین چیزی که جلب توجه می‌کند آن است که در حالی‌که هر ۳ گروه دیگر ۸ تایی هستند، این گروه که مربوط به «رسول امین» است در هماهنگی با عدد مسیح ۵ تایی است و به علاوه مجموع ۵ آیه آن ۷۱۵ است که باز هم مضرب ۵۵ است.

اما فاصله آیات به صورت زیر به ۱۷ و ۱۹ اشاره می‌کنند:

۱۹) از آیه اول تا آیه دوم (۱۹ = ۱۰۶ – ۱۲۵)

۱۹) از آیه دوم تا آیه سوم (۱۹ = ۱۲۴ – ۱۴۳)

۱۹) آیه چهارم منهای آیه سوم (۱۹ = ۱۴۳ – ۱۶۲)

۱۷) از آیه چهارم تا آیه پنجم (۱۷ = ۱۶۱ – ۱۷۸)

همانطور که قبلاً اشاره شد عدد ۱۳ معادل ارزش عددی «احد» است و در این گروه چون مجموع ۵ آیه (۷۱۵) مضرب ۱۳ است و شماره سوره هم مضرب ۱۳ است، همه مجموع ها مضرب ۱۳ هستند، مثلاً مجموع ۵ آیه و شماره سوره می‌شود ۱۹×۳×۱۳ = ۷۴۱ = ۲۶ + ۷۱۵

اما گروه آخر از همه مهمتر است چون این آیه دقیقاً ۱۷ حرف دارد که ارزش عددی کوچک آن (۶۸) هم مضرب ۱۷ است، در حالی که ارزش عددی آن (۸۰۶) مضرب ۲۶ است. بعلاوه همانطور که می‌بینید بین آیه اول و آخر گروه ۷۰ آیه قرار دارد و آیه آخر، آیه ۴۹ از آخر سوره است؛ یعنی آیه ۷×۷ از آخر؛ در حالی که آیه اول، آیه ۱۲۰ از آخر است.

نکات زیادی راجع به تکرار آخر می‌توان گفت که در این مقاله کوتاه نمی‌گنجند اما چند نکته مهم آن است که اکثر ترکیب سوره/آیه ها در این مجموعه بسیار مهم هستند و نمی توانند تصادفی باشند؛ مثلاً

۲۴۴×۱۰۷ = ۲۶۱۰۸

۵۵۷×۴۷ = ۲۶۱۷۹

۳۷۳×۷۰ = ۲۶۱۱۰

۳۷۳۳×۷ = ۲۶۱۳۱

۳۲×(۲۶+۱۷)×۱۹ = ۲۶۱۴۴

۳×۳×۳×۳×۱۷×۱۹ = ۲۶۱۶۳

تنها موردی که ترکیب سوره/آیه آن مهم نیست آیه سوم ۱۲۶ است چون اینجا مجموع سوره با آیه مهم است یعنی ۱۲۶+۲۶ = ۱۵۲ که مضرب ۱۹ است.

در حالی که حاصل جمع ۸ ترکیب سوره/آیه هم مضرب ۷ است باید بدانید این تکرار دو بار هم در دو سوره دیگر دیده می‌شود، یعنی در ۳: ۵۰ و در ۴۳: ۶۳؛ اما نه به صورت یک آیه مستقل. پس می‌بینید در ۳ سوره آمده، و اولین آنها سوره ۳ است و آخرین ۴۳ یعنی ۲۶+۱۷.

اختلاف سوره اول و آخر دقیقاً ۴۰ سوره است،

و مجموع ۳ سوره (۴۳+۲۶+۳) می‌شود ۷۲ که مضرب ۱۲×۳ است.

درحالیکه آخرین آیه ۶۳ است یعنی ۳×۷×۳

مجموع این ۱۰ آیه ۱۲۲۴ می‌شود که مضرب ۱۷×۱۲×۳ است.

مجموع این ۱۰ آیه و ۳ سوره هم می‌شود ۳×۱۲×۱۲×۳ = ۱۲۹۶ = ۱۲۲۴+۷۲

اما نکته اصلی حاصل جمع ترکیب سوره/آیه آنها است (۲۱۳۸۲۴) که مضرب ۲۶ است.

اکنون که مشخص شد ارزش عددی یهوه (۲۶ و ۱۷) و ارزش ۳ حرف آن (۳×۷) بارها در ساختار ریاضی قرآن منعکس شده رابطه ریاضی «یوم الآخر» را که کاملاً با مفهوم «آخرالزمان» مرتبط است بررسی می‌کنیم.

اولین نکته واضح این است که «یوم الآخر» ۲۶ بار در قرآن تکرار شده.

دومین نکته فوق العاده جالب این است که مجموع سوره ها چه با تکرار(۳۶۵) چه بدون تکرار (۲۹۲) مضرب ۷۳ هستند.

سومین نکته بسیار مهم این است که مجموع آیات ۱۱×۱۷×۱۱ است. یعنی در عین حال که مضرب عدد کوچک یهوه است مضرب ۱۱ به توان دو هم هست. اگر دقت کنید تعداد سوره ها هم ۱۱ تا هستند و این اصلاً تصادفی نیست چون در کتاب مقدس ساعت یازدهم معادل آخرین ساعت است، چون همان طور که ساعت صفر تا یک، ساعت اول است؛ ساعت ۱۱ تا ۱۲ هم ساعت دوازدهم است. به «حکایت کارگران و مزد برابر» در انجیل متی دقت کنید که سه گروه کارگر در ساعت ۶ و ۹ و ۱۱ استخدام می‌شوند.

نکته چهارم این است که مجموع سوره ها (بی تکرار) و آیات می‌شود ۲۹×۳×۳×۳×۳ یا (۱۹+۷+۳)×۳×۳×۳×۳؛ در حالی که مجموع سوره ها با تکرار و آیات مضرب ۱۷×۷ می‌شود.

نکته پنجم این است که نوزدهمین تکرار در سوره ۹ آیه ۴۵ آمده که هر دو مضرب ۳×۳ هستند؛ بنابراین مجموع آنها مضرب ۳×۳×۳ است، و ترکیب سوره/آیه آنها مضرب ۷×۳×۳×۳ است.

نکته ششم این است که مجموع ترکیب سوره/آیه کل هم عدد ۴۳۸۶۷ است. ۴۳ را می‌دانیم که نماینده ۲۶+۱۷ است؛ اما ۸۶۷ هم ۱۷×۳×۱۷ است.

نکته هفتم هم این است که اختلاف سوره اول و آخر ۶۳ سوره است، یعنی ۳×۷×۳. این در حالی است که مجموع سوره و آیه اول و آخر ۷۷ است: ۲+۶۵+۸+۲ و مجموع ترکیب آنها یعنی ۶۵۲+۲۸ می‌شود ۴۰×۱۷.

البته نکات بیشتری اینجا قابل ذکر است چون در هر سوره نظم خاصی وجود دارد؛ مثلاً در سوره ۴ مجموع آیات ۴۳۴ است که مضرب ۷ است و به علاوه شماره سوره می‌شود ۴۳۸ که مضرب ۷۳×۳ است.

پیش از این به دو سوره ۱۵ و ۳۶  که فقط دو آیه در آنها «الله» دارند اشاره شد اما بدون دانستن مبنای عددی قرآن امکان توضیح شماره آیات و سوره ها وجود نداشت. اکنون که مبناها رو پیدا کردیم و سیستم ها مشخص شد به راحتی می‌توانیم رابطه آنها با اعداد مهم را پیدا کنیم. همانطور که ذکر شد در آیه ۶۹ و ۹۶ سوره ۱۵ «الله» قرار دارد؛ در مقابل در آیه ۴۷ و ۷۴ سوره ۳۶ هم «الله» به کار رفته است.

نکته اول آن است که هر دو سوره مضرب ۳ هستند.

نکته دوم آن است که ۳۶ منهای ۱۵ می‌شود ۷×۳.

نکته سوم آن است که حاصل جمع دو سوره ۱۷×۳ است.

نکته چهارم آن است که اختلاف دو آیه در هر دو سوره یکسان است: ۲۷ = ۴۷ – ۷۴ = ۶۹ – ۹۶ و ۲۷ یعنی ۳×۳×۳.

نکته بسیار مهم بعدی مجموع ۴ آیه است که دقیقاً ۲۸۶ است (معادل تعداد آیات بزرگترین سوره قرآن) که مضرب ۲۶ است.

نکته ششم آن است که در حالی که ۷۴ مضرب ۳۷ است، ۹۶ مضرب ۱۲ است.

نکته هفتم آن است که در حالی که ۱۵+۶۹ مضرب ۷×۳ است؛ ۳۶+۷۴ مساوی است با ۷۳+۳۷

نکته هشتم آن است که ترکیب سوره/آیه ۱۵۹۶ مضرب ۱۹×۷×۳ است؛ در حالی که حاصل جمع ترکیب سوره/آیه ۳۶۴۷+۳۶۷۴ می‌شود۷۳۲۱ یعنی ۳×۷+۷۳۰۰.

نکته نهم آن است که مجموع ترکیب هر چهار سوره/آیه می‌شود ۱۰۴۸۶ که هم مضرب ۱۰۷×۷×۷ است هم معادل ۲×(۱۷+۲۶)+۲۶×۴۰۰.

یک نمونه اعجاب آور دیگر کلمه «الحدید» است که اسم سوره ۵۷ قرآن هم هست. اولین نکته واضح آن است که سوره ۵۷ نصف سوره های قرآن است و مضرب ۱۹×۳.

نکته دوم آن است که ارزش عددی «الحدید» هم ۵۷ و ۲۱ می‌شود

۱+۳۰+۸+۴+۱۰+۴ = ۵۷ = ۱۹×۳

۱+۳+۸+۴+۱+۴ = ۲۱ =۷×۳

حالا توجه کنید به ارزش عددی آن بدون «ال» چون ۳ بار با «ال» در قرآن آمده و ۳ بار بدون «ال»

۸+۴+۱۰+۴ = ۲۶

۸+۴+۱+۴ = ۱۷

یعنی هر پنج عددی که از ارزش عددی «یهوه» و ارزش حروف آن به دست می‌آید.

حالا اگر مجموع سوره ها و آیه هایی که «الحدید» در آنها آمده را هم حساب کنید می‌بینید مجموع ۳ سوره «الحدید» می‌شود ۲۶×۷ و ۳ سوره «حدید» مضرب ۱۲ می‌شود.

اولین بار هم در سوره ۱۷ آمده؛ که ۴۰ سوره تا آخری فاصله دارد. این سوره ۱۱۱ آیه دارد یعنی ۳۷×۳ و  آیه ای که «حدید» در آن آمده آیه ۲۰۷۹ قرآن است که می‌شود ۷۷×۳×۳×۳.

در مقابل سوره الحدید ۲۹=۱۹+۷+۳  آیه دارد و آخرین آیه ای که «الحدید» در آن بکار رفته، آیه ۵۱۰۰ قرآن است یعنی ۱۷×۳۰۰.

پس اختلاف آیه آخر با آیه اول دقیقاً ۱۰۰۷ آیه است و این عدد هم مضرب ۱۹ است.

در اینجا عده ای ممکن است ایراد کنند که تعداد آیات سوره ها در بعضی قرآن ها متفاوت است، بنابراین نمی‌توان به نظمی در آنها استناد کرد. البته این استدلال از آنجا ناشی می‌شود که چون بعضی نسخه ها استاندارد نیستند پس هیچ نسخه‌ای استاندارد نیست. اکنون به یکی از روابط ریاضی تعداد آیات با شماره سوره ها اشاره می‌کنم تا متوجه شوید که به احتمال زیاد همین ویرایش ۱۹۲۴ قاهره  از نظر تقسیم بندی آیات (نه لزوماً تلفظ و قرائت) نسخه اصلی است. برای اینکه رابطه تعداد آیات هر سوره با شماره سوره و اعداد ۳ و ۷ روشن شود کافی است تعداد آیات از اول قرآن تا آخر هر سوره را محاسبه کنید و ببینید در کدام سوره ها تعداد آیات مضرب ۷×۳ می‌شوند. سپس رابطه آن سوره ها را با ۷ و ۳ بررسی می‌کنید. اگر این محاسبات را انجام دهیم رابطه زیر به دست می‌آید:

این یعنی ۱۱ سوره اول؛ ۴۴ سوره اول؛ ۶۵ سوره اول؛ ۶۷ سوره اول؛ ۷۸ سوره اول؛ ۹۳ سوره اول؛ ۹۹ سوره اول؛ و ۱۱۰ سوره اول مجموع آیاتشان مضرب ۷×۳ است.

اولین نکته واضح این است که آخرین سوره مضرب ۱۰ از اولین سوره است؛ علاوه بر این ۱۱۰ خودش در تورات معرف ۷۳+۳۷ است.

دومین نکته این است که تعداد آیات ۱۱ سوره اول مضرب ۱۹×۷×۳ است در حالی که تعداد آیات ۱۱۰ سوره اول مضرب ۳۷×۷×۳ است.

سومین نکته این است که تعداد آیات ۷۸ سوره اول یعنی ۲۶×۳ سوره اول هم مضرب ۳×۷×۳ است.

چهارمین نکته این است که سوره ۱۱ و ۴۴ و ۹۹ هر دو رقم آن یکی است و مجموع این ۳ هم مضرب ۷۷ است. در مقابل مجموع  ۵ سوره دیگر مضرب ۷ است.

اما مهمترین نکته این است که مجموع هر ۸ سوره عدد ۵۶۷ است که فقط مضرب ۷ و ۳ است، یعنی ۳×۳×۷×۳×۳.

بنابراین می‌بینید که ساختار ریاضی قرآن چنان هماهنگ و هوشمندانه طراحی شده که به این سادگی نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

نمونه دیگر تعداد آیات ۳ سوره اول و آخر قرآن است. در واقع ۳ سوره اول قرآن ۲۰۰+۲۸۶+۷ آیه دارند که می‌شود ۴۹۳ آیه یعنی ۲۹×۱۷ = (۱۹+۷+۳)×۱۷. در مقابل سوره آخر ۶ آیه؛ سوره ماقبل آخر ۵ آیه؛ و سوره سوم از آخر ۴ آیه دارد. شماره آیات این سه سوره به صورت زیر با اعداد ۳ و ۷ و ۱۹ ارتباط برقرار می‌کنند: ۶ مضرب ۳ است، ۵۶ مضرب ۷ است، ۴۵۶ مضرب ۱۹×۳ است.

قبلاً اشاره کردم که تعداد آیات سوره ها طوری است که ۷۷ عدد را نشان می‌دهند؛ یعنی ۳۷ عدد تکراری داریم. علاوه بر این وقتی سوره ها را براساس تعداد آیات آنها از بزرگ به کوچک مرتب کنید می‌بینید بعد از سوره ۲، سوره ۲۶، ۷، ۳، و ۳۷ قرار می‌گیرند. اما نکته دیگری بسیار جالب است چون در کل قرآن فقط یک سوره ۳۷ آیه و فقط یک سوره ۷۳ آیه دارد. در حالیکه اختلاف این دو سوره ۱۲ است (۳۳ – ۴۵) مجموع آنها ۷۸ است یعنی ۲۶×۳. اما ردیف این دو سوره از کوچک به بزرگ هم دقیقاً مرتبط با ساختار ریاضی قرآن است: سوره ۳۷ آیه ای، شماره آیه ۲۹ قرآن از کوچک به بزرگ است یعنی (۱۹+۷+۳)، در مقابل سوره ۷۳ آیه ای، شماره آیه ۴۹ از کوچک به بزرگ است، یعنی ۷×۷.

حالا به تنها سوره قرآن که ۴۹ آیه یعنی ۷×۷ آیه دارد هم دقت کنید؛ این سوره ۵۲ است یعنی ۲۶×۲ و از بزرگ به کوچک سوره ۴۹ قرآن است؛ در حالی که شماره ردیف تعداد آیه آن ۳۷ -ُمین شماره از کوچک به بزرگ است.

قبلاً اشاره مختصری شد که حروف مقطعه به وضوح کد های عددی هستند که به ترتیب خاصی که هماهنگ با کدهای عددی «یهوه» است قرار دارند. به چند نمونه از ابعاد ریاضی حروف مقطعه دقت کنید:

در حروف مقطعه دقیقاً از نصف حروف الفبای عربی استفاده شده؛ یعنی ۱۴ حرف که مضرب ۷ است.

ارزش عددی این حروف ۶۹۳ است، یعنی ۳×۷۷×۳.

ارزش عددی کوچک این حروف هم ۶۳ است، یعنی ۳×۷×۳.

در مقابل ارزش عددی کوچک حروف استفاده نشده در حروف مقطعه نیز ۷۳ است.

تعداد کل این حروف (یعنی با تکرار) ۷۸ حرف است که می‌شود ۲۶×۳.

بیشترین تکرار ۱۷ بار است که به حرف «م» یعنی «۴۰» تعلق دارد.

۲۹ سوره حروف مقطعه دارند یعنی ۱۹+۷+۳ سوره.

سومین سوره با حروف مقطعه، سوره ۷ است.

دوازدهمین سوره با حروف مقطعه، سوره ۲۶ است.

بیست و ششمین سوره با حروف مقطعه، سوره ۴۵ است که ۳۷ آیه دارد؛ مجموع شماره آیات این سوره ۷۰۳ می‌شود، یعنی ۳۷×۱۹.

آخرین سوره با حروف مقطعه، سوره ۶۸ است که مضرب ۱۷ است.

اختلاف اولین سوره با حروف مقطعه با آخرین سوره با حروف مقطعه ۶۶ است که معادل ارزش عددی «الله» است.

مجموع اولین و آخرین سوره با حروف مقطعه ۷۰ است.

در بین اولین و آخرین سوره با حروف مقطعه دقیقاً ۳۸ سوره بدون حروف مقطعه قرار دارند که مضرب ۱۹ است.

از آخرین سوره با حروف مقطعه تا یکی مانده به آخر هم ۱۹ سوره است. (۴۹ – ۶۸)

دقیقاً ۱۹ سوره بعد از سوره ۱۹ حروف مقطعه دارند.

دقیقاً در ۱۹ سوره حروف مقطعه یک آیه محسوب شده؛ در مقابل در ۷+۳ سوره آیه مجزا محسوب نشده.

مجموع ۳ سوره اول با حروف مقطعه ۱۲ است.

مجموع ۷ سوره اول با حروف مقطعه ۵۸ است که مضرب ۲۹ = ۱۹+۷+۳.

مجموع ۱۹ سوره اول با حروف مقطعه ۳۶۵ است که مضرب ۷۳ است.

مجموع ۱۲ سوره اول با حروف مقطعه ۱۵۲ است که مضرب ۱۹ است.

مجموع ۱۷ سوره اول با حروف مقطعه ۲۹۷ است که می‌شود ۳×۳۳×۳ است.

مجموع ۲۷ سوره اول با حروف مقطعه، یعنی ۳×۳×۳ سوره اول ۷۵۴ است که مضرب ۳۷۷ است و می‌شود ۲۶×۲۹ یا (۱۹+۷+۳)×۲۶.

مجموع ۷ سوره آخر با حروف مقطعه ۳۳۸ است که مضرب ۲۶ است.

مجموع ۲۶ سوره آخر با حروف مقطعه ۸۱۰ است که می‌شود ۳۰×۳×۳×۳.

مجموع ۱۹ سوره ای که حروف مقطعه آنها یک آیه محسوب شده ۵۶۴ است، یعنی ۴۷×۱۲. مجموع ۱۰ سوره ای که حروف مقطعه آن یک آیه مجزا محسوب نشده ۲۵۸ است که مضرب ۴۳×۳ است، یعنی مضرب (۲۶+۱۷)×۳.

مجموع کل سوره ها با حروف مقطعه ۸۲۲ است که مضرب ۱۳۷×۳ است یعنی مضرب (۳۷+۷۰+۳۰)×۳.

رابطه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ» با ساختار عددی قرآن

اولین محققی که متوجه اهمیت تعداد حروف «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ» یعنی ۱۹ در قرآن شد رشاد خلیفه بود. متاسفانه او متوجه اهمیت اعداد دیگر نبود و به جای برطرف کردن اشکالات تئوری اش، سعی می‌کرد قرآن را با تئوری خود منطبق سازد. مثلاً او ادعا می‌کرد تکرارهای هرچهار کلمه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ» مضرب های ۱۹ هستند؛ اما وقتی منتقدین تاکید می‌کردند که فقط تکرار «الرَّحْمَٰنِ» که ۵۷ بار است مضرب ۱۹ است، او با شیوه های غیر منطقی سعی می‌کرد توجیهی پیدا کند. مثلا برای منطبق کردن تعداد «الله» ها و «الرحیم» ها بر مضرب ۱۹ باید ۵ «اللهم» را نمی‌شمرد و دو آیه آخر سوره توبه را هم نمی‌شمرد. به همین دلیل او ادعا کرد که دو آیه آخر سوره توبه به قرآن اضافه شده و باید حذف شوند!

چیزی که اصلاً مورد توجه او و دیگران قرار نگرفت ساختار و ارزش عددی حروف «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ» است. در واقع در «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ» ۱۰ حرف یعنی ۷+۳ حرف از حروف الفبای عربی به کار رفته که ارزش عددی کوچک آنها ۳۷ است. ارزش عددی این ۱۰ حرف هم ۴۰۶ است که مضرب ۲۹×۷ است یعنی مضرب (۱۹+۷+۳)×۷. از این ۱۰ حرف ۵ تای آن تکرار شده، و ۵ تای آن تکرار نشده. ارزش عددی ۵ حرفی که فقط یک بار استفاده شده هم ۱۹ است. در مقابل ارزش ۵ حرف تکراری ۴۷ است. این ۵ حرف «ا-ل-ح-ر-م» هستند که با هم کلمه «الحرم» یا کلمه «الْحُرُمُ» (سوره ۹ آیه ۵) را تشکیل می‌دهند. از این ۱۰ حرف بجز «ب» همه در حروف مقطعه به کار رفته‌اند؛ یعنی ۳×۳ حرف «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ» در حروف مقطعه هم استفاده شده و همان طور که می‌دانید تورات و قرآن هر دو با «ب» شروع می‌شود چون ارزش عددی این حرف ۲ است که اولین «عدد اول» است. رابطه آخر آن است که وقتی تعداد حروف ۴ کلمه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ» را به صورت یک عدد واحد در نظر بگیرید یعنی عدد ۶۶۴۳، این عدد مضرب ۷۳×۷ است.

اکنون برای حسن ختام به رابطه عددی آیه معروف ۱۵: ۹ إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ توجه کنید.

اولین نکته واضح در اینجا تعداد حروف آیه است که ۲۹ یعنی ۱۹+۷+۳ است و از همین نکته توجه ما به ارتباط این آیه با حروف مقطعه جلب می‌شود.

در این آیه از ۱۲ حرف الفبا استفاده شده؛ یعنی ۱۷ حرف آن تکراری هستند.

ارزش عددی کوچک این ۱۲ حرف ۶۳ است؛ یعنی ۳×۷×۳.

۷ حرف این آیه در حروف مقطعه هم به کار رفته که ارزش عددی کوچک  آنها ۲۶ است.

در مقابل ارزش عددی کوچک ۵ حرفی که در حروف مقطعه به کار نرفته ۳۷ است.

بنابراین این آیه مثل حروف مقطعه دقیقاً  با ۳؛ ۷؛ ۱۹ و ۲۶؛ ۱۷ مرتبط است و تاکیدی است بر سیستم ریاضی قرآن که محافظ اصلی قرآن از تحریف است.